Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ψυχικό Xάος: Έρωτας, Μοναξιά και Αυτοεκτίμηση



 Εισαγωγή

Όταν έγραψα το 'Ψυχικό Xάος', δεν ήθελα να αφηγηθώ απλώς μια ιστορία. Ήθελα να αγγίξω τα ψυχικά βάθη που συχνά μένουν κρυμμένα· να μιλήσω για τις πληγές που κουβαλάμε, τις σχέσεις που μας καθορίζουν και τις διαδρομές που ακολουθούμε για να βρούμε τον εαυτό μας.

Οικογένεια και δεσμοί προσκόλλησης

Η οικογένεια αποτελεί το πρώτο μας σχολείο στις σχέσεις. Εκεί διαμορφώνονται οι δεσμοί προσκόλλησης, οι οποίοι καθορίζουν πώς θα σχετιστούμε στην ενήλικη ζωή. Ο ασφαλής δεσμός οδηγεί σε εμπιστοσύνη και ισορροπία, ενώ οι ανασφαλείς δεσμοί – αγχώδης, αποφευκτικός ή αποδιοργανωμένος– αφήνουν κενά που προσπαθούμε να καλύψουμε μέσα από τις ερωτικές μας σχέσεις.

Οι τύποι δεσμού προσκόλλησης επηρεάζουν την ικανότητά μας να διαχειριζόμαστε τις συγκρούσεις, να νιώθουμε ασφάλεια και να εκφράζουμε συναισθήματα. Όταν τα τραύματα ή οι ελλείψεις της παιδικής ηλικίας παραμένουν ανεπεξέργαστα, η ψυχολογική τους επίδραση μπορεί να επεκταθεί σε όλη τη ζωή μας.

Έρωτας, προσδοκίες και αυτοεκτίμηση

Ο έρωτας δεν είναι μόνο συναίσθημα· γίνεται συχνά τρόπος να καλύψουμε τα κενά του παρελθόντος. Ζητάμε από τον άλλον να γίνει το στήριγμά μας και η επιβεβαίωση της αξίας μας. Όμως όταν η αυτοεκτίμησή μας είναι εύθραυστη, η αγάπη μπορεί να λειτουργήσει ως καθρέφτης των ανασφαλειών μας.

Μέσα από τις σχέσεις, αναζητούμε αποδοχή, ασφάλεια και εγγύτητα. Όταν οι προσδοκίες μας είναι δυσανάλογες, οι σχέσεις μπορεί να γίνουν είτε πεδίο επούλωσης είτε να εντείνουν τα ψυχικά μας κενά.

Μοναξιά, απομόνωση και κατάθλιψη

Οι μη ικανοποιημένες συναισθηματικές ανάγκες οδηγούν συχνά σε μοναξιά και απομόνωση. Το κενό της μη εκπληρωμένης σύνδεσης μπορεί να γίνει βάρος που κουβαλάμε και να ενισχύσει την εμφάνιση κατάθλιψης. Η αίσθηση ότι δεν αρκούμε ή ότι κανείς δεν μπορεί να μας καταλάβει είναι εμπειρία που βιώνουν πολλοί άνθρωποι.

Το βιβλίο δείχνει πώς η ίδια αγάπη που μπορεί να μας βοηθήσει να βρούμε τον εαυτό

μας, μπορεί επίσης να μας πληγώσει πιο βαθιά, ανάλογα με τους δεσμούς που φέρουμε μέσα μας και τις προσωπικές μας ανασφάλειες.

Η πορεία προς την αυτογνωσία

Τελικά, η πορεία των ηρώων –και κάθε ανθρώπου– οδηγεί στην αυτογνωσία. Μόνο όταν κοιτάξουμε μέσα μας, αναγνωρίσουμε τα τραύματα και τις ανάγκες μας, μπορούμε να δημιουργήσουμε σχέσεις ουσιαστικές και υγιείς. Η αυτογνωσία δεν είναι ένα απλό θεωρητικό βήμα· είναι η διαδρομή που μας δίνει τη δυνατότητα να ζούμε με ισορροπία και ασφάλεια μέσα σε αμοιβαίες σχέσεις οικειότητας.

Το 'Ψυχικό Χάος' θέλει να μας θυμίσει πως η αγάπη και η σύνδεση με τους άλλους ξεκινούν από την εσωτερική μας εργασία και την αποδοχή του εαυτού μας.

Βιβλιογραφία

- Bowlby, J. (1988). A Secure Base: Parent-Child Attachment and Healthy Human Development. Basic Books.
- Mikulincer, M., & Shaver, P. R. (2016). 
Attachment in Adulthood: Structure, Dynamics, and Change. Guilford Press.
- Weiss, R. S. (1973). 
Loneliness: The Experience of Emotional and Social Isolation. MIT Press.
- American Psychological Association (2022). 
Stress in America: Concerned for the Future, Beset by Isolation.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Σχέσεις Συνεξάρτησης: Αγάπη ή Εξάρτηση;

Τι  είναι η συνεξάρτηση; Η συνεξάρτηση  ( c odependency )  είναι μια έννοια που εισήχθη τη δεκαετία του 1980 για να περιγράψει ένα ευρύ φάσμα σχεσιακών συμπεριφορών που αναστέλλουν την προσωπική λειτουργία. Δημιουργήθηκε μέσα στο κίνημα θεραπείας κατάχρησης ουσιών με την αναγνώριση ότι όχι μόνο οι αλκοολικοί, αλλά και οι οικογένειες των αλκοολικών χρειάζονταν θεραπεία (Krestan & Bepko, 1990). Ξεκινώντας από τα μέσα της δεκαετίας του 1980, η έννοια της συνεξάρτησης επεκτάθηκε σε οποιονδήποτε εμπλέκεται σε δυσλειτουργικές σχέσεις. Οι Spann και Fischer (1990) όρισαν λειτουργικά τη συνεξάρτηση ως μια ψυχοκοινωνική κατάσταση που εκδηλώνεται μέσα από ένα δυσλειτουργικό πρότυπο σχέσης με τους άλλους. Αυτό το μοτίβο χαρακτηρίζεται από εστίαση έξω από τον εαυτό, αυτοθυσία, ακραία πίστη στην προσωπική αδυναμία και την ισχύ των άλλων, έλλειψη ανοιχτής έκφρασης των συναισθημάτων, προσπάθεια για απόκτηση αίσθησης σκοπού μέσω των σχέσεων και διαπροσωπικό έλεγχο (π.χ. επιθυμία να επ...

Η κατάθλιψη μέσα από τα μάτια του θεραπευόμενου

  Π ολλοί επιστήμονες έχουν προσεγγίσει την κατάθλιψη μέσω ορισμών, συμπτωμάτων, βιολογικών και κοινωνικών μεταβλητών. Το απόσπασμα που ακολουθεί είναι μια προσπάθεια ώστε το συγκεκριμένο συναίσθημα να εκφραστεί μέσω της τέχνης της λογοτεχνίας. Γιατί  το συναίσθημα  ανέκαθεν έβρισκε διέξοδο  στην τέχνη.   « Ανοίγω τα μάτια μου και κοιτάζω γύρω μου. Είμαι ξαπλωμένη στον καναπέ, όπου με πήρε ο ύπνος εχθές, έπειτα από πολλά βράδια που έμεινα ξάγρυπνη. Το σώμα μου δεν άντεξε την κούραση. Τελευταία τυχαίνει είτε να κοιμάμαι πάρα πολλές ώρες- νιώθω πως με τον ύπνο φεύγω έστω για λίγες ώρες μακριά από όσα με βαραίνουν- είτε να κοιμάμαι το πολύ 3 ώρες, με πολύ δυσκολία, κάνοντας έναν ανήσυχο και ταραγμένο ύπνο.  Προσπαθώ τουλάχιστον για 1 ώρα και 45 λεπτά να σηκωθώ από τον καναπέ. Δυσκολεύομαι απίστευτα να το πάρω απόφαση, είναι λες και με έχουν δέσει με αλυσίδες. Όταν τελικά το καταφέρνω, συνειδητοποιώ πως δεν έχω ιδέα τι ώρα είναι. Το κινητό μου έχει κλείσει από ...